آرمین رابر

آرمین رابر، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های رپ فارسی، به‌عنوان یک رپر خیابانی و جوان‌پسند، توانسته جایگاه ویژه‌ای در دنیای موسیقی ایران پیدا کند. او با اشعار اجتماعی و انتقادی خود، همواره سعی داشته تا صدای نسلی باشد که از مشکلات اجتماعی و فرهنگی رنج می‌برد.

آرمین رابر کیست؟

آرمین رابر، در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۷۳ متولد شد و به‌عنوان یکی از پیشگامان میتینگ رپ فارسی شناخته می‌شود. او از سال ۱۳۹۰ فعالیت خود را در عرصه میتینگ رپ آغاز کرده و به‌سرعت توانست توجه‌ها را جلب کند. آرمین با استفاده از سبک خاص خود در شعر و موسیقی، توانست به‌سرعت جایگاه خود را در میان طرفداران رپ تثبیت کند.

تأثیر آرمین رابر بر رپ فارسی

آرمین رابر با توجه به خصوصیات خاص شعر و سبک اجرایی خود، تأثیر زیادی بر دنیای رپ فارسی گذاشته است. یکی از ویژگی‌های بارز آثار او، انتقاد اجتماعی و فرهنگی است. در آهنگ‌هایش، او به مسائلی چون فقر، مشکلات جوانان، و نابرابری‌های اجتماعی سیاسی پرداخته است. این موضوعات، که همواره دغدغه‌های نسل جوان بوده‌اند، باعث شده تا بسیاری از افراد به آثار آرمین رابر علاقه‌مند شوند.

آثار برجسته آرمین رابر

از آثار مشهور آرمین رابر، آهنگ لات پلاستیکی، شرف، آغازاده، دیجیکالا است که به‌عنوان محبوب ترین آهنگ‌های رپ فارسی شناخته می‌شود. در این قطعات، او به نقد رفتارهای اجتماعی و سطحی‌نگری در جامعه پرداخته است. این آهنگ به‌سرعت در میان طرفداران رپ فارسی پخش شد و موفقیت‌های زیادی را برای آرمین به ارمغان آورد.

آرمین رابر همچنین در آهنگ “تگری” با حسن بابا همکاری کرد. این آهنگ نیز با استقبال خوبی مواجه شد و به‌ویژه در فضای آنلاین محبوبیت پیدا کرد.

رپ خیابانی و تأثیر آن بر جامعه

آرمین رابر به‌عنوان یک رپر خیابانی شناخته می‌شود که تأثیر زیادی بر جامعه موسیقی ایران گذاشته است. او به‌عنوان پدر میتینگ رپ فارسی، همواره سعی کرده تا نظرات خود را درباره مشکلات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در قالب موسیقی بیان کند. این ویژگی‌ها باعث شده که آرمین رابر در میان طرفداران جوان خود محبوبیت زیادی پیدا کند.

حضور آرمین رابر در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها

آرمین رابر با حضور فعال در شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و یوتیوب توانسته ارتباط مستقیم با طرفداران خود برقرار کند. او در این پلتفرم‌ها به اشتراک‌گذاری آهنگ‌های جدید، ویدئوهای زنده و حتی میتینگ‌های رپ پرداخته است. این امر باعث شده تا طرفدارانش بتوانند بیشتر با او ارتباط برقرار کنند و از نزدیک شاهد رشد و پیشرفت او در دنیای موسیقی باشند.

آرمین رابر و آینده موسیقی رپ فارسی

با توجه به روند رشد آرمین رابر و آثار جدیدی که منتشر می‌کند، می‌توان پیش‌بینی کرد که او همواره یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان در رپ فارسی خواهد بود.

ریمیکس آرمین رابر

ریمیکس های آرمین رابر  در وایبکس منتشر شده است و میتوانید همین الان گوش کنید.

در تاریخ پر فراز و نشیب موسیقی زیرزمینی ایران، برخی نام‌ها نه تنها به واسطه آثار هنری‌شان، بلکه به خاطر نقش‌آفرینی کلیدی در شکل‌گیری بستر و جامعه آن سبک موسیقی، جایگاهی ویژه پیدا می‌کنند. یکی از این نام‌های ماندگار، بی‌شک آرمین رابر است. او در میان جامعه رپ فارسی، بیشتر از آنکه به عنوان یک رپر صرف شناخته شود، به عنوان یکی از ستون‌های اصلی و پدرخوانده میتینگ رپ در ایران مطرح است؛ لقبی که نشان‌دهنده عمق تأثیرگذاری او در روزهای نخست و حساس حیات این سبک در کشورمان است. در دوره‌ای که رپ فارسی راهی طولانی برای رسیدن به رسمیت و حتی بقا در پیش داشت، گردهمایی‌های فیزیکی، شاهرگ حیاتی برای ارتباط هنرمندان، تبادل تجربه و نفس کشیدن این فرهنگ نوظهور بودند. این مقاله به بررسی نقش حیاتی آرمین رابر در سازماندهی و پیشبرد این میتینگ رپ‌ها و تأثیری که این اقدامات بر کل اکوسیستم هیپ‌هاپ ایران گذاشت، می‌پردازد. ما در این نوشتار، لایه‌های مختلف اهمیت این گردهمایی‌ها، چالش‌های پیش رو و چگونگی تبدیل شدن آرمین رابر به نمادی از وحدت و تلاش در تاریخ رپ فارسی را کالبدشکافی خواهیم کرد.

فصل اول: ریشه‌های نیاز به میتینگ رپ در ایران؛ بستری برای ظهور آرمین رابر

دهه هشتاد شمسی را می‌توان به عنوان دوران طلایی آغاز و شکل‌گیری رسمی‌تر رپ فارسی در نظر گرفت. هنرمندانی جوان با الهام از هیپ‌هاپ غربی و در تلاش برای بیان دغدغه‌ها و حرف‌های نسل خود، شروع به تولید موسیقی کردند که به سرعت در میان جوانان طرفدار پیدا کرد. اما این مسیر ابداً هموار نبود. رپ به عنوان یک سبک “وارداتی” و “زیرزمینی” با چالش‌های متعددی روبرو بود: عدم حمایت نهادهای رسمی، نبود بسترهای قانونی برای انتشار و اجرا، مشکلات فنی برای ضبط و پخش آثار با کیفیت، و شاید مهم‌تر از همه، گستردگی جغرافیایی کشور و دشواری ارتباط مستقیم میان هنرمندان و میان هنرمندان و مخاطبانشان.

در آن زمان، اینترنت به گستردگی امروز نبود و پلتفرم‌های اجتماعی فعلی وجود نداشتند. ارتباطات محدود به انجمن‌های اینترنتی اولیه، وبلاگ‌ها و پیام‌رسان‌های نسل قبل می‌شد. در چنین فضایی، حس انزوا و تک‌افتادگی میان هنرمندان جوان که در گوشه‌وکنار کشور به صورت انفرادی فعالیت می‌کردند، امری طبیعی بود. هر رپر یا گروه کوچکی، دنیای خود را داشت و راهی برای یافتن همفکران، تبادل بیت، شعر، یا حتی صرفاً گفتگو و آشنایی با افرادی که دغدغه‌های مشابه داشتند، به راحتی فراهم نبود.

این خلاء بزرگ، نیازی حیاتی را پدید آورد: نیاز به گردهمایی‌های فیزیکی. محلی که هنرمندان بتوانند همدیگر را ببینند، از نزدیک با آثار هم آشنا شوند، مهارت‌های خود را در قالب فری استایل به نمایش بگذارند، و مهم‌تر از همه، حس کنند تنها نیستند و بخشی از یک جامعه بزرگتر و رو به رشد هستند. این همان بستری بود که نقش آرمین رابر در آن پررنگ شد. او به درستی این نیاز را تشخیص داد و آستین همت بالا زد تا این گردهمایی‌های حیاتی را ممکن سازد.

فصل دوم: آرمین رابر؛ معمار اولین میتینگ‌های رپ فارسی

نقش آرمین رابر دقیقاً در همین نقطه تاریخی و فرهنگی آغاز شد. او نه تنها یک رپر بود که مانند بسیاری از هم‌نسلانش به این سبک علاقه‌مند بود، بلکه از شم بالایی برای سازماندهی و ایجاد ارتباط برخوردار بود. در روزهایی که اکثر هنرمندان در استودیوی کوچک خانگی خود یا در جمع دوستان نزدیکشان فعالیت می‌کردند، آرمین رابر تصمیم گرفت فراتر از فضای مجازی و محدودیت‌های آن قدم بردارد و فضایی واقعی برای تعامل ایجاد کند.

آغاز این حرکت اغلب به فراخوان‌های اولیه او برای گردهمایی در مکان‌های عمومی در تهران، به‌ویژه پارک‌ها، نسبت داده می‌شود. پارک‌ها به دلیل دسترسی نسبی آسان و فضای باز، محلی مناسب برای چنین اجتماعاتی بودند، هرچند که برگزاری آن‌ها همواره با ریسک و چالش‌های خاص خود همراه بود. آرمین رابر با اطلاع‌رسانی از طریق همان کانال‌های محدود موجود (انجمن‌های اینترنتی، دهان به دهان)، شروع به دعوت از رپرها، بیت‌سازها، و طرفداران رپ فارسی کرد.

تصور کنید در آن زمان، جمع شدن ده‌ها یا حتی صدها جوان با ظاهری متفاوت و علاقه‌مند به سبکی جدید از موسیقی در یک فضای عمومی چه حواشی و توجهی را می‌توانست برانگیزد. با این حال، اشتیاق برای ارتباط و عضویت در این جامعه نوپا، بر این چالش‌ها غلبه می‌کرد. میتینگ رپ که توسط آرمین رابر پایه‌گذاری شد، محلی برای:

• فری استایل: اصلی‌ترین و جذاب‌ترین بخش این گردهمایی‌ها، فرصتی بود برای رپرها تا در لحظه و بدون آمادگی قبلی، توانایی‌های خود را در سرودن شعر و ریتم به رخ بکشند. این رقابت‌های دوستانه یا بعضاً جدی، به شناسایی استعدادهای جدید کمک می‌کرد و فضای پرانرژی ایجاد می‌نمود.
• به اشتراک‌گذاری آثار: رپرها نسخه‌های آزمایشی یا دموهای آهنگ‌های خود را روی سی‌دی یا دستگاه‌های پخش موسیقی قابل حمل با یکدیگر و با طرفداران به اشتراک می‌گذاشتند. این تنها راهی بود که بسیاری از آثار می‌توانستند از دایره محدود دوستان و آشنایان فراتر رفته و به گوش مخاطبان گسترده‌تر برسند.
• شبکه‌سازی (Networking): بیت‌سازها با رپرها آشنا می‌شدند، هنرمندان از شهرهای مختلف با هم ارتباط برقرار می‌کردند، و ایده‌های جدید شکل می‌گرفت. بسیاری از همکاری‌ها و گروه‌های رپی که بعدها مطرح شدند، ریشه در همین میتینگ رپ‌ها و آشنایی‌های اولیه در آن‌ها داشتند.
• بحث و تبادل نظر: شرکت‌کنندگان درباره موضوعات مختلف مربوط به هیپ‌هاپ، تکنیک‌های رپ، محتوای آثار، و آینده این سبک در ایران به گفتگو می‌نشستند. این بحث‌ها به افزایش دانش و آگاهی جمعی کمک می‌کرد.
• ایجاد حس هویت و تعلق: شاید مهم‌ترین کارکرد این میتینگ‌ها، ایجاد حس قوی تعلق به یک جامعه بود. در فضایی که این سبک موسیقی هنوز پذیرفته نشده بود، حضور در جمعی که همه علایق مشابهی داشتند، به جوانان رپر و طرفدار، اعتماد به نفس و انگیزه ادامه راه می‌بخشید.

آرمین رابر در این میان نقش محوری داشت؛ او نه تنها فراخوان‌دهنده بود، بلکه اغلب مسئول هماهنگی‌های اولیه، معرفی افراد به یکدیگر و مدیریت نسبی فضای میتینگ رپ بود. او با انرژی و تعهد خود، اطمینان حاصل می‌کرد که این گردهمایی‌ها به صورت منظم برگزار شوند و به محلی امن (با وجود تمام چالش‌ها) برای جامعه رپ تبدیل شوند.

فصل سوم: اهمیت استراتژیک میتینگ‌های رپ در اکوسیستم هیپ‌هاپ زیرزمینی

اهمیت میتینگ رپ‌های اولیه که توسط افرادی چون آرمین رابر رهبری می‌شدند، فراتر از صرف یک دورهمی دوستانه بود. این گردهمایی‌ها کارکردهای استراتژیک حیاتی برای بقا و رشد رپ فارسی در آن برهه داشتند:

1. کشف استعدادها: بسیاری از رپرهایی که بعدها به شهرت رسیدند، اولین بار در همین میتینگ رپ‌ها فرصت بروز و دیده شدن پیدا کردند. فری استایل‌ها و اجراهای کوتاه در این فضاها، استعدادهای خام را به دیگران معرفی می‌کرد.
2. پویایی فرهنگی: این گردهمایی‌ها پلتفرمی برای تبادل فرهنگی بودند. سبک‌ها، تکنیک‌ها، و ایده‌های جدید در این فضاها به اشتراک گذاشته می‌شدند و به تکامل و تنوع رپ فارسی کمک می‌کردند.
3. موتور محرک تولید: آشنایی رپرها با بیت‌سازها و مهندسان صدا (هرچند محدود در آن زمان)، منجر به شکل‌گیری تیم‌ها و افزایش تولید آثار می‌شد. این ارتباطات، مسیر تولید موسیقی را هموارتر می‌کرد.
4. تأیید اجتماعی: در غیاب رسانه‌های رسمی و با وجود نگاه اغلب منفی جامعه به این سبک، حضور در میتینگ رپ‌ها به هنرمندان حس تأیید از سوی هم‌نسلان و مخاطبان واقعی خود را می‌داد. این تأیید، انرژی لازم برای ادامه فعالیت در شرایط سخت را فراهم می‌کرد.
5. حفظ اصالت زیرزمینی: میتینگ رپ‌ها ذاتاً زیرزمینی و مستقل بودند. این موضوع به حفظ اصالت رپ فارسی در برابر فشارهای تجاری یا حکومتی کمک می‌کرد و فضایی برای بیان آزادانه فراهم می‌آورد.

نقش آرمین رابر در پایداری و استمرار این گردهمایی‌ها، عاملی تعیین‌کننده در بقای این کارکردهای حیاتی بود. او با سماجت و علاقه، این چراغ را روشن نگه داشت و امکان تنفس را برای جامعه رپ فارسی در شرایط خفقان‌آور آن زمان فراهم کرد. هر میتینگ رپ برگزار شده، گامی کوچک اما مهم در مسیر تثبیت جایگاه رپ در فرهنگ معاصر ایران بود.

فصل چهارم: لقب “پدر میتینگ رپ ایران”؛ تجلی یک نقش تاریخی

لقب “پدر میتینگ رپ ایران” که به آرمین رابر داده شده، صرفاً یک عنوان افتخاری نیست؛ بلکه بازتابی از نقش محوری و بی‌بدیل او در مقطعی حساس از تاریخ رپ فارسی است. این لقب به دلایل متعددی به او نسبت داده می‌شود:

• اولویت در اقدام: آرمین رابر جزو اولین کسانی بود که ایده گردهمایی‌های منظم را مطرح و عملی کرد. در دورانی که دیگران به صورت پراکنده و در جمع‌های کوچک‌تر فعالیت می‌کردند، او با دیدی وسیع‌تر، به دنبال ایجاد یک پلتفرم برای کل جامعه بود.
• استمرار و پایداری: برگزاری منظم میتینگ رپ در فضاهای عمومی، کار ساده‌ای نبود. نیاز به پیگیری، هماهنگی و پذیرش ریسک داشت. آرمین رابر با استمرار در برگزاری این گردهمایی‌ها، به آن‌ها شکل و هویت بخشید.
• مرجعیت در جامعه نوپا: در آن دوران، آرمین رابر به عنوان یکی از آدرس‌های اصلی و معتبر برای پیوستن به جامعه رپ شناخته می‌شد. کسانی که می‌خواستند وارد این فضا شوند یا با دیگران ارتباط بگیرند، معمولاً از طریق او یا کسانی که در میتینگ رپ‌های او شرکت کرده بودند، اقدام می‌کردند.
• نماد وحدت: در جامعه زیرزمینی که امکان پراکندگی و رقابت‌های ناسالم در آن وجود داشت، میتینگ رپ‌های آرمین رابر محلی برای هم‌گرایی و ایجاد حس همبستگی بودند. او به نوعی نمادی از تلاشی جمعی برای رشد این سبک شد.

این لقب، در واقع گواهی است از سوی جامعه رپ فارسی به کسی که زیربنای یکی از مهم‌ترین ارکان این جامعه، یعنی ارتباط مستقیم و حضوری، را پایه‌گذاری کرد. میتینگ رپ‌ها پل ارتباطی بودند در زمانه‌ای که پل‌های دیگر وجود نداشتند یا بسیار ضعیف بودند. آرمین رابر با ساختن این پل‌ها، دین بزرگی به گردن نسل‌های بعدی رپ فارسی گذاشت. اهمیت این عنوان زمانی بیشتر درک می‌شود که بدانیم در یک فرهنگ زیرزمینی و خودجوش، القاب و جایگاه‌ها معمولاً بر اساس عملکرد واقعی و پذیرش جمعی شکل می‌گیرند، نه بر اساس عناوین رسمی یا تبلیغات.

فصل پنجم: فراتر از میتینگ‌ها؛ آرمین رابر به عنوان یک رپر

هرچند که شهرت و جایگاه اصلی آرمین رابر در تاریخ رپ فارسی به خاطر نقش او در سازماندهی میتینگ رپ‌هاست، اما نباید فراموش کرد که او خود نیز یک رپر بوده است. مانند بسیاری از هم‌دوره‌ای‌های خود، او نیز با ساخت و انتشار آثار موسیقی، سعی در بیان ایده‌ها و دغدغه‌های خود داشته است. سبک و سیاق موسیقی او، مانند دیگر هنرمندان آن دوره، متأثر از نمونه‌های خارجی و در عین حال در حال شکل‌گیری برای یافتن هویت مستقل فارسی بود.

موسیقی او، بخشی از پازل اولیه رپ فارسی را تشکیل می‌دهد؛ صدایی که در میان صداهای دیگر تلاش می‌کرد راه خود را پیدا کند و به گوش مخاطبان برسد. حضور او به عنوان یک هنرمند فعال در کنار نقش سازماندهی‌اش، به او در درک بهتر نیازها و چالش‌های دیگر هنرمندان کمک می‌کرد. او به عنوان یک هم‌قطار در مسیر هنری، می‌توانست ارتباط عمیق‌تری با شرکت‌کنندگان در میتینگ رپ‌ها برقرار کند.

جزئیات دقیق آثار هنری او ممکن است به اندازه برخی رپرهای دیگر نسل اول به صورت گسترده در دسترس نباشد، که این موضوع خود بخشی از ماهیت زیرزمینی و شرایط آن دوره است. اما نفس فعالیت او به عنوان یک رپر، مکمل نقش او به عنوان یک سازمان‌دهنده بود. او از جامعه‌ای می‌آمد که به آن خدمت می‌کرد و این موضوع اعتبار و پذیرش او را در میان هم‌صنفان و طرفداران افزایش می‌داد. او نه از موضع یک ناظر بیرونی، بلکه از دل جامعه رپ فارسی برای ساماندهی آن برخاست.

فصل ششم: میراث آرمین رابر و تحول میتینگ‌های رپ؛ از پارک تا فضای مجازی

میراث آرمین رابر تنها به خاطره میتینگ رپ‌های اولیه محدود نمی‌شود، بلکه تأثیر آن در شکل‌گیری فرهنگ ارتباطی و همبستگی در جامعه رپ فارسی تا سال‌ها بعد نیز ادامه پیدا کرد. اگرچه شکل و شمایل میتینگ‌ها با گذشت زمان تغییر کرد و با ظهور و گسترش اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، بخش عمده‌ای از این گردهمایی‌ها از فضای فیزیکی به فضای مجازی منتقل شد، اما ایده اصلی، یعنی ایجاد یک بستر برای ارتباط و تبادل نظر میان فعالان و علاقه‌مندان رپ، ریشه در همان تلاش‌های اولیه دارد.

امروزه، گروه‌ها و کانال‌های پرتعداد در پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی، کارکردی مشابه با میتینگ رپ‌های فیزیکی آن دوره دارند؛ فضایی برای بحث، اشتراک‌گذاری موسیقی، و شبکه‌سازی. اما تجربه حضور فیزیکی، انرژی و صمیمیت خاصی داشت که در دنیای دیجیتال کمتر یافت می‌شود. نسل جدید رپ فارسی، هرچند که شاید تجربه مستقیم حضور در آن میتینگ‌های اولیه را نداشته باشند، اما ثمره تلاشی را می‌بینند که آرمین رابر و دیگر پیشگامان برای پایه‌گذاری آن انجام دادند.

تأثیرگذاری آرمین رابر نشان داد که در یک بستر محدود و بدون حمایت، چگونه می‌توان با تکیه بر ابتکار، تلاش فردی و نیاز جمعی، بسترهای لازم برای رشد یک پدیده فرهنگی را فراهم کرد. او به عنوان یکی از معماران اصلی فضای ارتباطی اولیه در رپ فارسی شناخته خواهد شد و نام او با تاریخچه میتینگ رپ در ایران گره خورده است. درس‌هایی که از آن دوران و نقش افرادی چون او می‌توان گرفت، تنها محدود به موسیقی نیست؛ بلکه درباره اهمیت تلاش‌های خودجوش، قدرت جامعه و نقش پیشگامان در ایجاد تغییر در هر زمینه‌ای است.

امروز که رپ فارسی به جایگاهی وسیع‌تر و با مخاطبان چند میلیونی رسیده است، یادآوری نقش افرادی مانند آرمین رابر برای درک عمق مسیر طی شده و قدردانی از کسانی که اولین قدم‌های سخت را برداشتند، ضروری است. هر فری استایلی که امروز در فضاهای مجازی به اشتراک گذاشته می‌شود، هر همکاری بین رپرها و بیت‌سازان، و هر بحث و تبادلی که درباره رپ صورت می‌گیرد، به نوعی ادامه همان جریانی است که سال‌ها پیش در میتینگ رپ‌های اولیه توسط آرمین رابر پایه‌گذاری شد. میراث او، زنده و جاری در روح جامعه رپ فارسی است. او نقشی فراتر از یک هنرمند داشت؛ او یک بستر ساز بود، یک نقطه اتصال، و به حق شایسته لقبی است که جامعه به او داده است: “پدر میتینگ رپ ایران”.

نتیجه‌گیری: جایگاه ماندگار آرمین رابر در تاریخ رپ فارسی

در پایان این بررسی جامع، روشن است که آرمین رابر نه تنها یک نام در میان فهرست طولانی رپرهای ایرانی نیست، بلکه او یک شخصیت کلیدی و تأثیرگذار در تاریخچه شکل‌گیری و رشد جامعه رپ فارسی محسوب می‌شود. نقش او به عنوان پایه‌گذار و سازمان‌دهنده میتینگ رپ‌های اولیه در ایران، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این گردهمایی‌ها در دورانی حیاتی که رپ فارسی شدیداً به بستر برای ارتباط، تبادل و بقا نیاز داشت، نقش شاهرگ حیاتی را ایفا کردند.

تلاش‌ها و پیشگامی آرمین رابر در برگزاری این میتینگ رپ‌ها، به او جایگاهی منحصر به فرد بخشیده و لقب “پدر میتینگ رپ ایران” برازنده همت و تعهد اوست. این گردهمایی‌ها صرفاً محل اجرا نبودند، بلکه دانشگاهی تجربی برای رپرهای جوان، بازاری برای تبادل ایده‌ها و آثار، و مهم‌تر از همه، مأمنی برای ایجاد حس هویت و تعلق به یک جامعه نوظهور بودند.

میراث آرمین رابر در توانمندسازی جامعه رپ فارسی برای تکیه بر خود و ایجاد بسترهای ارتباطی مستقل، حتی با وجود تحول ابزارهای ارتباطی و انتقال میتینگ‌ها به فضای مجازی، همچنان زنده است. او یادآور این نکته است که گاهی اوقات، مهم‌ترین اقدامات برای پیشرفت یک سبک یا فرهنگ، نه در استودیوها یا صحنه‌های بزرگ، بلکه در گردهمایی‌های کوچک و خودجوش و با رهبری افرادی متعهد و پیشگام مانند او صورت می‌گیرد. آرمین رابر نامی است که برای همیشه در تاریخ رپ فارسی و به خصوص در روایت شکل‌گیری جامعه آن، با احترام و قدردانی یاد خواهد شد.